All-round Illustrator. (de associatie met een octopus is zo gek nog niet).
Er komt meer bij kijken dan je denkt. Niet alleen voor je eigen zakelijk succes, maar ook om te voldoen aan verplichtingen. Je inschrijving bij de Kamer van Koophandel is de eerste sprong in het diepe, maar zeker niet de laatste. Al snel maak je kennis met de belastingdienst, de noodzaak om de administratie uit te besteden, en andere randzaken die vaak tijdrovend zijn, en een soepele planning van je eigenlijke werk in de weg staan.
Maar in deze eerste blog -een tweede volgt nog- ga ik in op een paar basisprincipes van mijn professie. Ik maakte al starter vooral technisch geaarde tekeningen, educatieve illustraties, en fotoretouches. Maar hoe kwam ik aan werk, gewapend met mijn kennis en vaardigheden?
Opdrachten zoeken
Om als all-round illustrator opdrachten te scoren, en klanten voor je te winnen, is een bewijs van kwaliteit erg belangrijk. In de loop van de jaren, voordat ik als zelfstandige begon, had ik al veel werk van mezelf -gemaakt voor mijn eerdere werkgever- gefotografeerd, en had ik gedrukte exemplaren verzameld. Netjes verzameld in een keurige presentatiemap, om op stap te gaan naar potentiële klanten. Maar wie waren dat?
Hoe kwam ik aan een overzicht, wat was mijn doelgroep? In de jaren negentig was er nog nauwelijks internet, social media platforms zoals LinkedIn stonden nog in de kinderschoenen. Maar wat er wel was: De gouden gids!
Onder de kop “reclamebureaus” maakte ik een selectie van mogelijke doelwitten binnen mijn regio. Regionaal werken was de beste optie, vanwege de afstanden. Niet alleen voor die eerste presentatie, maar ook later, voor het bespreken van opdrachten. Alles buiten een straal van 75 kilometer liet ik vooralsnog buiten mijn doelgroep.
Planning en deadlines
Het is best grappig om terug te kijken naar die vervlogen tijd, de jaren tachtig. Ik maakte (voor mijn eerdere werkgever) wekelijks een zestal illustraties van doe-het-zelf ideeën, voor de GPD (gemeenschappelijke pers dienst). Het moest in de krant van zaterdag.
Maandag: telefonisch contact met de opdrachtgever.
Dinsdag: kwam per post (er was zelfs nog geen fax) het voorstel binnen.
Woensdag: de eerste schets ging de post op.
Donderdag: reactie van de klant, en uitwerking.
Vrijdag: ontving de klant de illustraties per post.
Zaterdagochtend: stond alles in de krant.
Planning en deadlines waren dus cruciaal destijds. Miscommunicatie of een zieke postbode kon al snel roet in het eten gooien. Gelukkig werd internet schering en inslag enkele decennia later. Het bespaart me ongelooflijk veel tijd. Afstanden zijn geen lastpost meer.
Scholing voor all-round illustrator
Nee, ik heb niet gestudeerd voor mijn vak. Na mijn studie architectuur dreef ik beetje bij beetje meer in de grafische richting. Door alles aan te pakken en nooit op te geven, ben ik nu allround illustrator. Ik heb de wereld zien veranderen door computers, automatisering, internet en ook kunstmatige intelligentie. Waarvan 40 jaar geleden nog totaal geen sprake was.
Referentiemateriaal
In 1993 kocht ik mijn eerste polaroid camera, omdat ik als all-round Illustrator voor produkt-tekeningen referentiefoto’s nodig had. In 1995 werd het een Minolta (met filmrolletjes), en pas in 2000 schafte ik mijn eerste digitale camera aan. Sommige klanten kwamen zelf met beeldmateriaal, soms tekeningen of foto’s, maar een enkele keer moest ik zelfs naar de bibliotheek voor de juiste informatie.
Privé versus werk
Oftewel: vermaak versus discipline. Als beginnend ondernemer moest ik keuzes maken. Na afronding van een drukke periode, nam ik wat tijd voor mezelf. Een paar andere ondernemers waren goed gezelschap voor een rondje golf. Ongeacht of het op werkdagen was of in het weekeinde. De 9-tot-5, en 5 werkdagen per week-norm, vervaagt als je zelfstandig ondernemer bent. Dus, soms als er een spoedopdracht was, offerde ik ook mijn weekeinde op. Klanten waarderen dat, en zo bouw je een band met hun op.