Medische laserbehandeling
Het afgelopen jaar was medisch gezien een druk jaar. Ik maak als illustrator veel uitleg-illustraties, voor de bouw, techniek, automotive en medisch. Met dat laatste, -medisch- werd ik afgelopen zomer onverwacht geconfronteerd. Niet in illustratieve zin, maar fysiek. Want naast de renovatie van mijn website was ik nu zelf toe aan wat “onderhoud”.
Mijn vorige blog ging over de tijdelijke oplossing bij prostaatvernauwing middels een katheter. Met illustraties van eigen hand -medische illustraties is één van mijn specialismes- leg ik nu, een half jaar later, een en ander uit.
Het was een aanloop naar het echte werk, dat nu aan bod komt, de medische laserbehandeling:
Het verwijderen van de blaasstenen
De inwendige groei van de prostaat voert druk uit op de urineafvoer.
Door de omklemming van de urethra kan de blaas niet volledig worden geleegd. Daardoor ontstaat een omgeving waarin mineralen kunnen gaan kristalliseren en samen gaan klonteren tot blaasstenen, die normaliter kunnen worden uitgeplast. Een beetje pijnlijk, maar daarmee raak je wel de steentjes kwijt, en daarmee het gevaar dat ze kunnen uitgroeien tot grotere obstakels. Maar soms blijven ze achter en groeien uit tot onafvoerbare proporties.
Er zijn 5 soorten blaassteen:
- Calciumoxalaatstenen – Vaak ontstaan door een hoge concentratie calcium en oxalaat in de urine
- Urinezuurstenen – Ontstaan door een hoge urinezuurconcentratie
- Struvietstenen – Bestaan uit magnesium, ammonium en fosfaat
- Cystinestenen – Komen voor bij mensen met cystinurie, een erfelijke aandoening
- Calciumfosfaatstenen – Ontstaan vaak in alkalische urine
De behandeling in deze situatie bestaat uit twee delen: het verbrijzelen van de stenen, én het uithollen van de prostaat. De chirurg werkt van achter naar voren, de stenen zijn het eerst aan de beurt. Zoals je de hal schoonveegt, richting de voordeur.
Een cystoscoop wordt ingebracht en doorgevoerd tot in de blaas. Natuurlijk wordt eerst een tijdelijk katheter verwijderd.
Een Holmium laser gaat door de cystoscoop en gaat de blaasstenen te lijf. De laser heeft een hoge temperatuur, de blaas wordt dan ook constant gevuld met gesteriliseerd water 💧, ter afkoeling. In mijn geval waren er 10 flessen van elk 7 liter water voorbereid, waarvan er 8 werden gebruikt tijdens de hele procedure. Er werden zouttabletten toegevoegd aan het water.
Het water circuleerde dus continue, waardoor ook het steengruis werd afgevoerd:
De laser gaat door de ingevoerde cystoscoop ten aanval op de blaasstenen, de blaas is gevuld met gesteriliseerd water. Als de stenen zijn vermorzeld, worden de restanten zoveel mogelijk uitgespoeld.
Waarom komt de uitholling van de prostaat pas in tweede instantie aan bod? Wel, blaastenen zijn hard, en de brokstukje belemmeren het zicht niet. De samenstelling van een prostaat bestaat uit veel zachter weefsel, de restanten maken het water troebel, daardoor is er minder zicht.
Het uithollen van de prostaat
Bij de medische laserbehandeling van de prostaat wordt de cystoscoop een stukje teruggetrokken.
De laser hiervoor is een andere dan die voor de blaasstenen, minder kracht (energie) en werkt met langere pulsen. Het is meer een snij-laser, daar waar de laser voor de blaasstenen meer een stroomstootwapen is, met kortere, krachtige pulsen. Ook hier speelt het steriele koelwater een belangrijke rol, om zicht te houden en verstoppingen te voorkomen. En natuurlijk voor de temperatuurbeheersing.
De hele operatie ging onder verdoving, waarvan de grootste deel onder narcose. Ik werd na een tijdje wakker, maar de uroloog was nog steeds bezig. Ik zag op een monitor boven me, hoe alles vorderde. Ik ben nieuwsgierig van aard, en volgde de laatste stapjes met belangstelling. 👍 De toegediende ruggenprik was een perfecte painkiller tot aan het einde.
De nabehandeling
De situatie na de complete procedure: de prostaat is uitgehold, waardoor nu alle urine de blaas kan verlaten.
Ik bleef nog een paar dagen na de medische laserbehandeling aan een infuus, waarvan de spoeling het belangrijkst was. De twee overgebleven flessen water werden druppelsgewijs middels een katheter door de blaas gespoeld. weefsel van de prostaat en achtergebleven gruis zag ik de revue passeren door het transparante afvoerslangetje. In het begin erg veel, maar na een dag was het al veel minder.
Na twee dagen kon ik naar huis, maar wel met een katheter en opvangzak. Na een week had ik een korte afspraak, om het katheter te verwijderen. Alles, vanaf het begin tot het einde verliep nagenoeg pijnloos 🙂
Al met al een -voor sommigen onsmakelijk- verhaal, maar het is een wonder en verdienste van de medische wetenschap dat dit nu mogelijk is, en eigenlijk niet meer dan een routinebehandeling is geworden door de uroloog.
Ik gebruik nu eenvoudige medicatie om prostaatgroei in de toekomst te voorkomen, Finasteride en Tamsulosin.